In ons land wordt jaarlijks negen miljard gulden uitgegeven aan reklame. Tien procent daarvan gaat naar TV-reklame. Elk jaar wordt meer geld uitgegeven aan deze ‘konsumenten-voorlichting’. Maar behalve dat: de reklame rukt steeds verder op, wordt steeds brutaler, met steeds minder respekt en bovenal: steeds minder gevoel voor goede smaak.

Een zogende moeder die de Droste-flik moet verkopen. U kent de spot wel. Er is veel over te doen geweest. Kan dit nu wel of kan dit nu niet? Het is de taak van de reklamemaker aandacht voor zijn produkt te krijgen, zodat het meer verkocht wordt. Dat is de opzet. De adviseur van Droste is daar zeker in geslaagd. Maar er is weer een grens overschreden en een ‘heilig huisje’ gesloopt. En zo bevindt de reklame zich noodzakelijk op een hellend vlak. Om op te vallen in de groeiende reklame-stroom doet men alles om maar te choqueren.

In de beginjaren van de STER was het allemaal nog onschuldig. Al is toen toch de eerste stap gezet in een totaal verkeerde richting, zoals nu overduidelijk blijkt. De opmars van de reklame was onstuitbaar. Het aantal minuten STER groeide en groeide. Mocht men eerst pas na 20.00 uur reklame maken (om de onbevlekte kinderziel te sparen), al vrij snel liet men dat vallen en mochten voortaan ook kinderen bestookt worden met beloften die nooit waar gemaakt worden. Toen kregen we de ‘zwevende blokken’ tussen de programma’s in plaats van alleen rond het journaal. En tot slot werd ingestemd met reklame op zondag. Nu is er nog slechts één belemmering (eentje die RTL4 al heeft weggenomen): de commercial break, ofwel het onderbreken van programma’s voor reklame.

Wat te denken van het feit dat ook Studio Sport, mijn Studio Sport, zich laat sponsoren bij grote evenementen. ‘Deze uitzending is mede mogelijk gemaakt door Eurocard/Mastercard’. Na Eurocard/Mastercard werd Studio Sport opgekocht door FBTO-verzekeringen. Wat is dat, Eurocard/Mastercard? En FBTO? Wat hebben die met voetballen? En waar betaal ik mijn kijkgeld dan voor?
De Rabobank sponsort het plaatselijke theater. De burgemeester vraagt de plaatselijke ondernemers vergaderzalen in het vernieuwde gemeentehuis te sponsoren! Het is toch niet te geloven. Sommigen lijken zelfs bereid de geboorte van hun kind te laten financieren uit sponsorgelden. Voor de commercie is immers niets te dol.

Ik mag hopen dat de reklame-makers snel nog brutaler worden, zodat we ook snel het begin van het einde bereiken. Want één ding is zeker: Eens komt het moment waarop de mensen opstaan en zeggen: Op gezette tijden produktinformatie en fatsoenlijke voorlichting, oké. Maar weg met die reklame en sponsoring!

Trouwens: hoezo geen geld voor goed onderwijs en goede gezondheidszorg? Laten we eerst die 9 miljard reklamegelden eens afromen.