Elk jaar probeer ik minimaal een keer naar de Bijlmer te gaan. Het Amsterdamse stadsdeel met zo’n 70.000 inwoners is één groot laboratorium. Aanvankelijk, in de jaren zestig, gebouwd vanuit een wel wat erg geflatteerd mensbeeld begint het nu steeds meer – in ieder geval in archtectonisch opzicht – een gewone wijk te worden. De bevolkingssamenstelling is voor Nederlandse begrippen a-typisch: veel Antillianen, Surinamers en Afrikanen. Het straatbeeld doet het meeste denken aan wijken van Londen en New York.
Het doet me deugt dat het steeds beter gaat met de bewoners van de Bijlmer. Natuurlijk, er zijn problemen, maar men lijkt er steeds beter in te slagen die met succes aan te pakken. Eén van die problemen is het groeiende aantal tienerzwangerschappen. Maar er zijn, gelukkig, mensen die zich het lot van die kinderen aantrekken. Eén van hen is Elfriede Sinester die al vanaf de jaren tachtig probeert er voor hen te zijn: om ze te bemoedigen, te stimuleren en te helpen, zodat ze eens zichzelf (weer) kunnen redden.
Hieronder een gesprekje met Elfriede:
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
8 reacties
klasse, die mensen hebben slagen er ondanks een zichzelf steeds verder terugtrekkende overheid en een steeds angstiger wordende vorm van racisme in anderen een toekomst te geven. Door voorlichting, begeleiding, warmte en liefde te bieden. Op voor de tomaat.
Reactie door kaatje — vrijdag 9 juni 2006 @ 12.31 uur
In Zeeburg gaat het trouwens ook steeds beter.
Reactie door Wilbert — vrijdag 9 juni 2006 @ 20.08 uur
Heeft Schiphol trouwens al maatregen genomen tegen speciale militaire faciliteiten voor Israël? Is onderzoek naar de rol van dat `land’ in de Bijlmerrramp al afgerond?
Ik geloof er niks van.
Reactie door Emiel — zaterdag 10 juni 2006 @ 21.29 uur
Op hoop van zegen met de Bijlmer de toekomst in… ja, da’s fijn om te weten, want die mensen kennen niet de gemakkelijkste kant van ons land… integendeel.
Reactie door Schaapherder — zondag 11 juni 2006 @ 2.30 uur
Leuk Jan, blijf je goede werk doen, je doet het fantastisch! Weinig reacties maar ik denk (of hoop) dat er veel mensen zijn zoals ik die je weblog aandachtig lezen maar door tijdgebrek niet zo vaak reageren.
Reactie door Ellen — zondag 11 juni 2006 @ 22.26 uur
@5, Ellen
Dat denk ik ook. Zelf ga ik het vanaf morgen in ieder geval bijzonder druk krijgen.
Reactie door Wilbert — dinsdag 13 juni 2006 @ 23.39 uur
Jan,
was goed je ontmoet te hebben,
Hans Mooren
United Different Voices
Reactie door Hans Mooren — maandag 26 juni 2006 @ 16.06 uur
God, heeft ons geen kalme reis beloofd maar een behouden aankomst. Wij gaan op reis langs de weg ven verlangen ga met ons mee langs de beelden van hoop. Hier in de bijlmer wil ik blijven geloven en het geloog neem ik overal mee, waar ik ook ben of ga. Bijlmer heb ik door de jaren heen leren kennen met zijn ups and downs. Maar niets en niemand kan mij uit de bijlmer weghalen, tenzij ik dat zelf wil. Ik heb de hitte gevoeld op de dag van de Bilmer-ramp, nadat ik gehoord heb dat er een vliegtuig is neer gestort het was vreselijk om te zien maar te gelijke tijd, dacht ik, dood je heb geen macht want wij die achter zijn gebleven moeten door heen komen. wij moeten stil staan bij wat er is gebeurd maar wij raken niet verlamd,van wanhoop. Let them talk,laten de gene die heen zijn /ons voor zijn gegaan,spreken, ons stem horen maar ook onze daden zien. Wij laten ze spreken door onze stem te laten horen voor hen die het willen/moeten weten.Wij kijken uit naar onze verniewde Bijlmerpark(multicultureel,Multifunctioneel,uniek).
Samen,samen
staan wij sterk,ongeacht kleur,ras, religie, afkomst.De boom die alles zag,God die ons kracht geeft.
Ik ben, Talita Cumi,
Meisje sta op,Geloof,Hoop en Liefde dat is voor iedereen als je het mocht ontmoeten loop het dan nooit voorbij.Loop het Bijlmer monument niet voorbij maar sta even stil…..
Jan, ga zo door
Het ga je goed
Reactie door Talita Cumi — vrijdag 9 maart 2007 @ 1.49 uur