Alle lange tijd maak ik mij grote zorgen over hoe wij omgaan met onze jeugd: Te weinig ondersteuning van ouders, te veel prikkels voor kinderen, een steeds kortere periode van kind-zijn, gebrekkig onderwijs, sluiting van jeugd- en buurthuizen, te weinig speelgelegenheid, en ga zo maar door.
Daarom is de SP al jaren terug begonnen met het initiatief Alles Kids?.
Afgelopen week had ik bij de GGD in Almere een gesprek met allerlei betrokkenen over de jeugdzorg. De uitkomst van dat gesprek brengt mij op de volgende stelling. Ik hoor graag jouw mening.
43 reacties
Binnen de mogelijkheden van “stellingnemen”
de email aangegrepen om met sléchts één
voorbeeld de noodzaak van de ‘stelling’te
onderschrijven.
Ook hier nogmaals, krachten en organisaties
bundelen, op elkaar te doen afstemmen en
goed te doen coördineren is straks mogelijk
zelfs bittere noodzaak, om ook heel jonge
jeugd niet te doen derailleren.
Reactie door Madelief — maandag 31 oktober 2005 @ 13.57 uur
Zeker in Nederland wordt geëist dan je voor het uitvoeren van de meeste beroepen en het bedienen van machines, auto’s etc. vakkundig bent en dit kan bewijzen doormiddel van een diploma of certificaat. Bijna overal moet je een vergunning of papiertje voor hebben. Studie is verreist.
Behalve voor het verwekken van kinderen. De eerste de beste malloot zal niets in de weg worden gelegd. Aan één kant is dat maar goed ook, maar aan de ándere kant…….
De ooraak van een aantal problemen met kinderen ligt in de relatie tot de ouder(s). Vroeger toen mijn eigen kinderen klein waren heb ik ze geprobeerd op te voeden naar eer en geweten. Ook veel fouten gemaakt. Daardoor heb ik ook meer inzicht gekregen in het opvoeden van nu.
Daar waar het fout dreigt te gaan zie je dan wat sneller. M.i. is de grote boosdoener desinteresse en onvermogen van sommige ouders inzake het corrigeren van de kinderen.
Die ouders die het op hun manier nog proberen kun je 2 straten verder horen schreeuwen en zijn daardoor al te laat. Sturen en richting geven op jonge leeftijd is zeer belangrijk. Gemakzucht van ouders, kijkend naar hun favoriete soap met een bord op de knieën, als ze maar geen “last” van de kinderen hebben want dat stoort. Het is ongelooflijk belangrijk dat je klaar staat voor het kind dat je op deze wereld gezet hebt. Ten alle tijden.
Jeugdzorg is noodzakelijk en daar mag niet op beknibbeld worden. Maar een hoop ontsporingen kunnen voorkomen worden.
Reactie door Gandalf — maandag 31 oktober 2005 @ 14.27 uur
@2
Gandalf,
Je slaat de spijker op z’n kop. Zelf ben ik vader van twee kleine kinderen (zoon van 6 en een dochter van 5) dus je begrijpt dat het bij ons af en toe een dolle boel is… (wel gezellig, hoor!)
Laatst hadden we wel iets waarbij je je afvraagt wat je daar nou mee moet. Het was mooi weer, en we hebben veel speelplaatsen in de buurt (waarvan één in de straat, waar vind je dat nog?) dus koters naar buiten. Na verloop van tijd toch maar kijken waar ze uithangen…. Nergens te vinden dus….. Blijken ze met andere kinderen naar het winkelcentrum te zijn gelopen, hoewel ze weten dat dat niet mag. Blijkt dat er in de buurt een alleenstaande vader woont die door de sociale dienst de arebeidsmarkt is opgetrapt. Kinderopvang? Nee meneertje, dat zoekt u zelf maar uit…. Gevolg: vader werkt, kinderen zwerven over straat. Gelukkig waren mijn kinderen na een uurtje weer terecht. (wel een heel nang uur, trouwens)
De dag erna bleken die kinderen weer ergens te zwerven en werden door de politie thuisgebracht. Niemand thuis, want vader moet werken. Het sneue aan dit alles is, is dat allesbehalve een asociale vent is. Hij doet echt z’n best, maar krijgt dan dit voor zijn kiezen. Is het soms de bedoeling dat we crimineeltjes kweken in dit land?
Reactie door Erik van Donk — maandag 31 oktober 2005 @ 14.52 uur
Om er nog even op terug te komen: ik denk dat één “loket” inderdaad een beter alternatief is. En kan iemand gelijk eens dat Jetix van de kabel gooien?
Reactie door Erik van Donk — maandag 31 oktober 2005 @ 15.04 uur
4) helemaal gelijk, ik wordt knettergek van die zender met die agressieve tekenfilms. Er is wel een filmkeuring waardoor kinderen onder de 12 niet naar de nieuwste Harry Potter kunnen, maar als je ziet hoe gewelddadig die tekenfilms zijn, dat is soms wel tig keer erger.
Reactie door Karin — maandag 31 oktober 2005 @ 15.47 uur
@3 De verleiding voor kinderen om met andere kinderen mee te gaan is soms erg groot. En winkelcentra nodigen natuurlijk uit. Maar kinderen zoals je omschreef alleen op straat lijkt mij niet goed en over een paar weken is het om 4 uur al aardig donker. Je zou in zo’n geval haast zeggen dat het plan van van Aartsen om opvang op school te regelen tot 19.00 uur daar wel op aan sluit.
Maar die vertrouw ik niet zo, er moet dan vast weer dik aan verdient worden.
@4 En dan Talpa en BNN ook gelijk maar.
Reactie door Gandalf — maandag 31 oktober 2005 @ 16.01 uur
Als het op het terrein van opvoeding komt kun je niet anders doen dan het aan ouders overlaten totdat het evt. mis gaat. Dan pas kunnen jeugdzorg en ander instellingen ingrijpen. Een andere optie is er (helaas) niet. wat de politiek wel behoort te doen is zorgen dat al die instellingen eens goed en gecoöordineerd gaan samenwerken want de exessen in de jeugdhulpverlening zijn gewoonweg schandalig. Denk alleen al aan de lange wachtlijsten op het moment dat er eindelijk een plan op tafel ligt. Wat betreft gelijke kansen voor kinderen; die zijn er niet en zullen er nooit zijn. Dat is een utopie. Wel is de politiek verantwoordelijk voor de armoede van de laatste jaren en een beetje meer gelijkheid qua inkomen zou al een hoop allende voorkomen. Helaas heb ik weinig hoop dat dit kabinet zich hier iets vsn aantrekt. Schande om zoveel kinderen in de kou te laten staan!
Reactie door Sannie — maandag 31 oktober 2005 @ 16.06 uur
Ik heb de stelling niet gelezen omdat ik gewoon wilde reageren vanuit mijn ervaring over de Jeugdzorg.
Ik ken helaas de Jeugdzorg van onze provincie door en door. Ik ben ouder van een kind dat uithuisgeplaatst is geweest. Jeugdzorg is slecht, dat kan ik je wel vertellen. Ze proberen het contact tussen de ouders en het kind kapot te maken. Ik heb samen met mijn familie toen mijn kind met ernstige signalen kwam dit gemeld bij Bureau Vertrouwensartsen. Ik heb niet met de vertrouwensarts gesproken omdat ik totaal overstuur was van het ernstige signaal van mijn kind. Mijn zussen hebben wel gesproken met de vertrouwensarts. Denk je verdorie hulp te krijgen voor je kind. Nee, wat gebeurd er omdat ik op dat moment in echtscheiding zit met mijn nu ex-man word het daarop gegooit. Ik en mijn familie worden helemaal zwart gemaakt want de vader is alleen en heeft geen familie en die staat erachter dat ons kind uithuisgeplaatst zou worden. Ik zag het anders dat met goede hulp ons kind thuis kon blijven wonen bij mij als moeder.
Maar nee, mijn kind werd op vierjarige leeftijd van me afgepakt zonder vorm van rechtszitting of dat je werd verteld wat je rechten waren als ouder.
Ik werd vier jaar lang gezien als een moeder die te hard vocht voor haar kind. Mijn kind heeft helaas in twee crisis-pleeggezinnen gezeten en in een perspectief biedend pleeggezin. Het was een zware periode dat kan ik je wel vertellen.
En aan de hulpvraag voor ons kind daar werd niets, maar dan ook niets mee gedaan.
Nee, ze gingen andere dingen erbij halen. Zo zou ik als moeder ineens moeten aan tonen dat ik psychise in orde zou zijn. Toen had ik een raport van een onderzoek dat ik psychise gezond ben en dan gaan ze je kind moeilijk opvoedbaar maken.
Beste Jan, ik heb een boek geschreven over onze situatie die ik al heel lang probeer uit te geven.
Maar omdat ik de waarheid vertel over deze vorm van Jeugdhulpverlening vinden uitgevers het te moeilijk en juridisch te ingewikkeld om het uit te geven.
Mij werd gezegd dat ik: Moeder op Afstand moest zijn.
Maar ik kon geen moeder op afstand zijn. Ik werd door de jeugdhulpverlening gestraft omdat ik mijn kind niet kon en wilde afstaan. Ik mocht mijn kind maar één keer in de twee maanden zien een paar uurtjes op een woensdagmiddag meestal onder begeleiding van de pleegouders. In het begin ook onder begeleiding van de gezinsvoogd.
Ik stond dus niet achter het beleid en werd gezien als een lastige ouder.
Ik wilde de juiste hulp voor ons kind en dat kreeg ons kind niet.
Mijn kind werd van het kastje naar de muur gestuurd en wij als ouders ook.
Na vier lange jaren is het me uiteindelijk gelukt via het Hoger Gerechtshof om mijn kind terug te krijgen.
Ik kon en mocht hem na vier lange jaren uiteindelijk weer in mijn armen sluiten.
Het doet je pijn en verdriet als je door zo’n hel moet.
Maar ik kan je verzekeren dat het beleid van de jeugdhulpverlening nog steeds slecht is. Er moet zoveel veranderd worden in het beleid.
Ik had ook het geluk dat ik veel steun van mijn familie, vrienden en kennissen kreeg.
Mijn kind en ik zijn weer samen.
Op dit moment is het zelfs zover dat ik in goed overleg met de vader heb afgesproken dat we een vriendschappelijk contact opbouwen, in het belang van ons kind.
Jan, ik kan je nog zoveel vertellen over de Jeugdzorg. Ik hoop dat je ooit tijd voor me wilt nemen om mijn hele verhaal aan te horen. Ook wil ik dan mijn boek mee nemen dat je die dan kan inzien als je er belangstelling voor hebt.
Met vriendelijke groet,
Paula
Reactie door Paula Buisman — maandag 31 oktober 2005 @ 16.08 uur
4,5,6
uhmm kijk je toch niet.
mensen worden ouder en kunnen het helemaal niet zo goed meer bij benen op tv.
wiki de viking was ook al te snel en geweldadig volgens mijn opvoeders.
de keuze is aan je zelf.
je kan ook gewoon 1 2 3 op tv programmeren.
ik vind het ook niets daarom kijk ik ook niet.
Reactie door kan je er tegen — maandag 31 oktober 2005 @ 16.17 uur
dit geldt voor 6
1 3 op tv programmeren want bnn zit bij de publieke.
je kan altijd nog tv weggooien
Reactie door kan je er tegen — maandag 31 oktober 2005 @ 16.25 uur
beste Paula Buisman,
Wat een triest verhaal wat je verteld, maar ik weet uit mijn nabije omgeving (van kennissen) dat het inderdaad zo is dat je kinderen door de kinderbescherming/jeugdzorg al heel snel bij je weggehaald worden, zonder dat er gesproken word met een of beide ouder(s) gewoon pure invallen met 5 man politie zonder dat ze ook maar één gesprek met de ouder(s) hebben gehad. En dan moet jij als ouder maar aantonen inderdaad dat je een goed ouder bent en alles op gezette tijden doet etc etc. om je kinderen weer terug te krijgen. Ik denk dat er meer krom getrokken word in die periode als rechtgetrokken. De verwijdering tussen kind en ouder word in die periode alleen maar groter gemaakt.Ook door de strakke bezoekregelingen die er gelden binnen jeugdzorg.Ik ben heel blij voor je trouwens dat jij uiteindelijk de strijd gewonnen hebt via het Hoger Gerechtshof en wens je alle geluk en liefde van de wereld toe samen met je zoon.
Reactie door pien — maandag 31 oktober 2005 @ 16.29 uur
@8 Paula, dat is een heel verhaal. Ik heb het 2x gelezen. Ik heb andere ervaringen met jeugd/pleegzorg. Het voert te ver om het hier allemaal te zeggen maar mijn ervaringen zijn positief. Mijn raakvlak met pleegzorg en justitie/kinderbescherming is die van voogd en pleegouder. Maar ik geloof best dat er een hoop fouten worden gemaakt. Bij mij staat echter het belang van het pleegkind voorop en dan pas het belang van de ouders.
Reactie door Gandalf — maandag 31 oktober 2005 @ 16.29 uur
De stelling is dus of de 15 organisaties die nu de verantwoordelijkheid hebben voor jeugdzorg samengevoegd moeten worden tot 1 organisatie maar dan wel een heel andere organisatie blijkbaar.
Ik ben niet echt een voorstander van teveel centralisatie en concentratie wat dat betreft, maar dit hoeft natuurlijk ook niet direct het gevolg te zijn van een samenvoeging als men de juiste cultuur kan ontwikkelen.
Ook is het wellicht verstandig om het boek Freakonomics eerst goed door te lezen voor men goed bedoeld allemaal geld stopt in projecten die geen enkel meetbaar resultaat opleveren.
Wat dat betreft, definieer eerst de gewenste uitkomst op een manier die een kind nog kan begrijpen.
Reactie door Gideon — maandag 31 oktober 2005 @ 18.24 uur
Ja, hoor, hier is ze weer.
In principe ben ik blij dat er jeugdzorg bestaat. Net zoals creches.
Maar dat er zoveel mank loopt bij ouders die wel of niet dolgraag een kindje (of twee)willen zetten op deze wereld, dan ook nog dienen te werken omdat het zo goed is voor de economie, daardoor geen enkel zicht hebben op wat het kind beleeft en wat het doet. Maakt helemaal geen moer meer uit, want daar heeft de regering instanties voor, die met elkaar concureren/wedijveren om zoveel mogelijk geld te verdienen. Kinderen hangen uit verveling rond, want pa en ma zijn te moe van het werk en willen geen gezeur aan hun kop. Ga maar muziek luisteren, T.V. kijken, achter de computer zitten en de ouders hebben geen idee wat daar gebeurt, bekijk:
http://www.netwerk.tv/index.jsp?p=items&r=deze_week&a=197511
Of zet de kinderen maar in de opvang van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Ze zien verdorie hun ouders niet eens meer. Laat staan met ze praten over kinder-vragen,
-zorgen. Wanneer er meer echt rekening zou worden gehouden met onze jeugd, dan waren er niet zoveel jeugdorganisaties nodig. Zo worden probleem kinderen op last van de huidige democratie geteeld.
Reactie door Elsa De Leeuwin — maandag 31 oktober 2005 @ 19.50 uur
(11) Pien, dank je voor je warme woorden.
Mijn zoon en ik zijn gelukkig herenigd in 2002.
Met de vader van onze zoon heb ik ondertussen (2005)met veel geduld nu zo’n contact op kunnen bouwen, dat we vriendschappelijk met elkaar omgaan.
Hulp hiermee kregen we toen niet van Jeugdzorg. Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming verwijderde ons als ouders ook steeds verder uit elkaar door onwaarheden en leugens in de rapportages te vermelden of ze verdraaiden gebeurtenissen.
En ze verwijderde onze zoon steeds meer van mij als moeder. Zo moest onze zoon al heel vroeg in het perspectief biedend pleeggezin , mama en papa tegen de pleegouders zeggen. Dat vind ik veel te ver gaan vooral omdat onze zoon zijn beide ouders heeft.
Ik heb dat dan ook nooit begrepen dat ze dit goed keurden. Ik heb toen ook geschreven en gesproken met de jeugdhulpverlening over het feit dat onze zoon al ouders heeft en ze hooguit een titel kunnen krijgen van tante en oom.
Maar volgens de gezinsvoogd was het normaal dat een pleegkind mama en papa tegen de pleegouders gingen zeggen.
Mijn ervaring met de drie verschillende pleegouders die mijn zoon heeft gehad is dat ze er ook hard aan werkten om ons contact te verbreken tussen ons als ouder en onze zoon. Zonder zich te willen verdiepen dat ons kind een eigen mama en papa heeft.
Mijn zoon is dus op vier jarige leeftijd tegen mijn zin in uithuisgeplaatst.
Je gaat er dan ook vanuit dat wanneer je een hulpvraag neer legt dat je de juiste hulp krijgt.
In plaats daarvan word je kind weg gehaald.
Dan is mijn vraag: waarom word er niet eerst gekeken naar wat een gezin werkelijk nodig heeft aan hulpverlening?
En waarom word er niets gedaan aan de werkelijke hulpvraag?
Mijn kind werd zomaar weggehaald terwijl er om hulp gevraagd was.
Wij als ouders waren op dat moment in een echtscheidingssituatie en dat werd tegen ons misbruikt. Het ging ineens niet meer om onze hulpvraag. Nee, het ging om twee ouders die ruzie hadden dat vonden ze van de jeugdhulpverlening belangrijker dan het ernstige signaal van mijn zoon.
Ik vind het in en intriest hoe dat er met gezinnen hier omgegaan word.
Reactie door Paula Buisman — maandag 31 oktober 2005 @ 20.06 uur
Mijn bijdrage richt zich meer op de ouders dan op de kinderen (kinderen zijn wel de dupe). In mijn beleving hoort een ouder als ouder te functioneren en zelf zorg te dragen voor het wel een wee van zijn/haar/hun kinderen. Wel moet het zo zijn dat ouders ook daadwerkelijk in de gelegenheid gesteld moeten worden om dat te kunnen doen.
Het is echt triest te noemen dat ouders op de dag zo druk zijn tegenwoordig met hun werk, dat in de avond alleen maar gedacht word aan het ontspannen, het liefste zonder kinderen in de buurt.
Ik ben van mening dat als ouders goed in de gelegenheid gesteld worden om hun kinderen op te voeden dat veel van het geld dat aan zorg word uitgegeven als belastingvoordeel terug moet komen.
In feite is het ouderschap een hele grote verantwoordelijkheid die gezien mag worden als de zwaarste baan die er bestaat (teminste, als je het goed doet).
Verder mag de kinderopvang veel duurder worden en mogen ouders die beiden werken en hun kinderen overlaten aan zorginstellingen en kinderdagverblijven gestraft worden d.m.v. een hoge premie voor die opvang.
Ambtenaren en ministers die er alles aan doen om beide ouders aan het werk te krijgen en zodat deze dus hun taak en verplichting als ouder laten liggen ook gestarft moeten worden. We lopen in alles achter Amerika aan, daar zijn de criminaliteitcijfers onder de jeugd ook vele malen hoger dan hier in Nederland.
dit politieke stelsel is bezig een hele generatie kinderen de vernieling in te helpen. Straks zijn er alleen nog maar doodmoeie ouders in dit land die de zorg en aandacht aan hun kinderen niet meer KUNNEN geven.
En dan mag ik vanavond een reclame filmpje kijken van SIRE, waarin wordt opgemerkt dat we allemaal een stuk minder tollerant zijn geworden of aan het woden zijn. Vind je het gek met deze politieke doldwazerij?
De politiek moet ouders meer (financieel) stimuleren om hun verantwoordelijkheid als ouder aan te gaan i.p.v. met z´n tweeen te gaan werken.
Wedden dat er veel minder jeugdzorg, jeugdhulpverlening en overige zorginstellingen nodig zijn op deze manier?
Reactie door Edgar Dolman — maandag 31 oktober 2005 @ 20.15 uur
(12) Gandalf, dat er pleegouders nodig zijn dat is inderdaad zo. Maar dan moeten het wel goede pleegouders zijn.
Ik lees dat jij je erg betrokken voelt bij je pleegkind en dat is goed.
Je kijkt het eerst naar het belang van het pleegkind.
Maar praat je ook met de eigen ouders?
Of ontvang je alleen informatie van de instanties zoals Pleegzorg en Jeugdzorg?
Er zijn zeker situaties waarvan ik als moeder van een ex-uithuisgeplaatst kind zeg dat er echt pleegouders nodig zijn.
Vele kinderen vallen tussen de wal en het schip, je snapt wel wat ik bedoel denk ik.
Ik ben blij te lezen dat jij wel beseft dat er fouten gemaakt worden in de jeugdhulpverlening. Dat is in ieder geval een bewezen feit dat er fouten gemaakt worden.
Reactie door Paula Buisman — maandag 31 oktober 2005 @ 20.24 uur
1 instantie is het beste !om het huidige afschuif systeem om zeep te helpen .leren ze weer eens hun werk en verandwoordelijkhied serieus te nemen .inplaats maar de hele dag in hun door de plaatselijke dealer gesponsorde busje rond te rijden .
Reactie door texas henkie — maandag 31 oktober 2005 @ 20.51 uur
Jonge kinderen zijn soms erg eng in mijn opinie.
Voorbeeld, laatst liep ik over een pleintje richting mijn vriend en kwam daar enkele spelende kinderen tegen.
Toen ze mij zagen kwamen er enkele meisjes op me af die wilden dat ik mijn piemel aan hun moest vertonen, want ik was toch een man?
Deze twee meisjes waren hooguit 9 jaren jong!
Ik kan u verzekeren dat ik paf stond en niet wist wat te antwoorden.
Gelukkig ben ik geen pedofiel die onmiddelijk op hun aanbodt inging, maar was wel enorm overrompeld en verbaasd op hun vragen!
Dan vraag ik me af hoe die ouders met hun meiden omgaan met deze zeer spontane vragen van kinderen.
Terwijl ik zei dat het niet mag wordt ik nagescholden dat ik een mietje ben!
Jeetje, dan vraag ik me toch echt af welk soort ouders die kinderen dan wel zijn, ik kan er gewoon niet bij dat er zulke kinderen zijn.
Ik neem het die kinderen dan ook niet kwalijk maar juist hun ouders die hun te open opvoeden.
Nu vermijdt ik kinderen als de pest, stel je voor dat je wordt gezien als een pedofiel die ik niet ben.
Buren gaan weer nadenken waarom ik hun kinderen niet leuk vindt en ze vermijdt, tja!
Ben bang voor mondige kids van rond de 8 jaren jong!
Reactie door Bang — dinsdag 1 november 2005 @ 1.42 uur
@17 Paula. Ik kan niet oordelen over wat je hebt mee gemaakt maar wat je schrijft vind ik wel triest. Er is geen situatie het zelfde. Overeenkomsten zijn er veel. Meestal is dat in geval van een justitiezaak een o.t.s. en een uit huis plaatsing.
In mijn situatie is de natuurlijke moeder zwaar multi-gebruiker. Kind is verslaafd geboren. De moeder bekommerde zich niet om het kind. De moeder heeft nooit gereageerd op pogingen van jeugdzorg om hulp te zoeken. Hulp is steeds aangeboden. Dan volgt na al die pogingen om de moeder erbij te betrekken een ontzegging uit de ouderlijke macht. Het kind wordt – door traumatische ervaringen in haar eerste levensjaren – d.m.v. speltherapie en een goed perspectief biedend pleeggezin op de rails gezet.
De moeder kan altijd via het gerecht haar ouderlijke macht weer opeisen maar dan moet ze wél aantonen dat ze dat kan, ook doormiddel van rapportage van de hulpverlening. Ik ben van mening dat elk kind recht heeft op bescherming en daar waar dat niet geboden kan worden door de natuurlijke ouders, het een logisch gevolg is dat justitie ingrijpt. Door pleegzorg wordt in de regel ook onderzocht of een kind bij familie of kennissen ondergebracht kan worden (netwerkpleegouders).
Reactie door Gandalf — dinsdag 1 november 2005 @ 6.56 uur
paula buisman
hoe is het met je? lk heb een ander naampie.
ik hou van veranderen.
maar jij had toch velo cardiaal faciaal syndroom.
lukt het om er mee om te gaan met de stress en spanningen.
je heb het ook niet makkelijk gehad dit jaar met je gezondheid.
ik hoop dat het weer goed gaat met je
mijn ervaring met de jeugdzorg is dat het allemaal geitewollesokken gelik is.
je kan het treffen of niet net als bij het riagg.
ik ben ook van het kassie naar de muur gestuurd vroeger dan, van mijn 10 de al uit huis geplaats.
een maatschappelijk werker hier en dan weer zo´n mooie eige strate prate (5 uur naar huis type) die het altijd weer beter weten.
als kind moet het maar treffen als je ouders gaan scheiden.
al dat gekut met die kinderen het lijken wel postparketjes.
zowel van de instanties als van de ouders
lache hoor die ouders
kijk ouder worden is zo gebeurd 10 minuten ofzo, kan ook nog korter.
maar er 1 zijn dat is heel wat anders.
kinderjaren gaan nooit geloren die blijven, en als het beschadigd is dan is het zo en blijf het zo.
o ja voor 4 5 6 het zijn de ouders die je verzieken niet de tv.
Reactie door kan je er tegen dominee — dinsdag 1 november 2005 @ 10.26 uur
Wentelend in de schijnwerkelijkheid,
zoekt de jeugd
zich een weg door chaos
de zakken zijn gevuld met wil…en heb…en moet…en wie ben ik…
ik ben…
wat eekhoorns
vogels in de herfst doen
is vergeten
hoe zouden zij het moeten weten
hun vaders…moeders
waren ook niet bij de les.
Reactie door e.krul — dinsdag 1 november 2005 @ 11.58 uur
We kunnen nog altijd:’Van de Jeugd een Deugd maken’
Reactie door e.krul — dinsdag 1 november 2005 @ 12.11 uur
(19) Gandalf, die moeder van jouw pleegkind heeft nog meer rechten dan ik heb gehad.
Ze krijgt als ze dat wil betere hulp met haar kind zoals ik dat lees uit jouw verhaal die heel triest is voor het kind.
Maar als de moeder zo zwaar verslaafd is en geen hulp accepteerd dan heeft het kind het erg getroffen dat het bij jouw gezin terecht is gekomen.
Ik werd er net wel even stil van, ook al weet ik dat er ook zulke situaties zijn.
In mijn situatie werd er geen hulp geboden het enigste dat mij werd verteld in één van de vele rechtszittingen was dat ik als moeder bezig zou zijn met verregaande juridisering die de hulpverlening van mijn zoon zou belemmeren. Dat werd door een jurist van de Raad voor de Kinderbescherming gezegd.
Nou, ik had het niet meer. Ik dacht bij mezelf. Welke hulpverlening dan?
Mijn zoon zijn hulpvraag daar werd niets mee gedaan. Nee, mijn zoon moest moeilijk opvoedbaar zijn voor mij en hij kreeg een onderzoek geregeld door Jeugdzorg, Pleegzorg en de Raad voor de Kinderbescherming in samenwerking met de pleegouders. Toen zou hij ineens ADHD hebben. Mooi niet dus. Ik kreeg uiteindelijk het rapport en daar stond vermeld door de onderzoeker. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij ADHD, nog niet eens een vaste diagnose. En ze kregen verdorie een huisarts zover om zonder overleg met ons als ouders en zonder grondig onderzoek Ritalin voor te schrijven. Ritalin staat als één van de meest gebruikte medicatie op de lijst van de drugs, zwaar verslaven dus.
Terwijl ik weet dat je kind eerst een grondig medisch onderzoek moet hebben voordat er met Ritalin begonnen mag worden.
Ik heb toen met mijn ex-man overlegt en die was het er ook niet mee eens. We konden nog net op tijd de medicatie stoppen. Hij had helaas al Ritalin gehad één tabletje.
Maar ik wist pertinent zeker dat mijn zoon geen ADHD had.
Toen mijn zoon in 2002 eindelijk thuis kwam is hij grondig onderzocht door een ander onderzoeksbureau die daarin gespecialiseerd is. En in dat rapport kwam naar voren dat mijn zoon Dyslexie heeft. Dyslexie is toch heel wat anders dan ADHD.
En zo worden er groffe fouten gemaakt door de jeugdhulpverlening.
Je ziet dus beste Gandalf dat er bij de Jeugdhulpverlening nog veel fout gaat.
Onze situatie is niet de enigste situatie.
Ik weet niet ofdat je stichting K.O.G. kent daar heb ik veel hulp en steun van gehad.
Dat is stichting Kinderen Ouders Grootouders en die steunt dus kinderen, ouders en grootouders die te maken krijgen met de jeugdhulpverlening.
Ze hebben ook een websit en dat is:
http://www.KOG.nl
Reactie door Paula Buisman — dinsdag 1 november 2005 @ 12.18 uur
Sorry, bij (23) heb ik de verdkeerde site doorgegeven dit moet zijn:
http://www.stichtingkog.info
Als je hier op klikt heb je de goede stichting te pakken die ook heel veel weet over de jeugdhulpverlening.
Reactie door Paula Buisman — dinsdag 1 november 2005 @ 12.22 uur
(20) kan je er tegen Dominee,
Ja, ik ben die Paula met het Velo Cardiaal Faciaal Syndroom dat heb je goed onthouden.
De spanning en stress die worden veroorzaakt doordat ik een stof mis in mijn hersenen het is puur medisch en ik mis; gen 21. De stof die ik mis word nu aangemaakt door de medicatie Serexat en nu gaat het met de spanning en stress veel beter met me.
Het herstel van mijn hartoperatie die ik 22 juni 2005 j.l. gaat voorspoedig. Ik heb al geen pijn meer. Mijn borstkas heeft nog wel een stijf gevoel maar de pijn is weg.
Ik fiets weer en doe zelfstandig de boodschappen. Ik wandel met mijn hondje vier keer per dag. Soms ben ik ander half uur met mijn hond heerlijk aan het wandelen. Het gaat dus langzaamaan weer de goede kant op. Maar ik blijf nog sterk onder controle bij de cardioloog en een verpleegkundige van het A.M.C. ziekenhuis.
En daar ben ik heel blij mee. Ook krijg ik nog psychise begeleiding dat vinden ze heel normaal bij het A.M.C ziekenhuis omdat zo’n hartoperatie niet niks is.
Jij hebt het ook heel zwaar gehad (kan je er tegen) dominee. Je hebt geen makkelijke jeugd gehad lees ik.
Als je wilt kan je met me mailen, heb je mijn mail adres?
Wanneer je behoefte hebt om erover te praten dan wil ik er graag voor je zijn.
Reactie door Paula Buisman — dinsdag 1 november 2005 @ 12.34 uur
22 Wat een luxe lijkt het nu voor een kind
als het met zijn laarsjes door de gevallen
bladeren mag springen, er een berg van te
mogen maken en er een snoekduik in te mogen
nemen. Met een beetje goede wil zien m’n
kleinkind en ik hier ergens aan de rand van
ons dorpje bij de Kinderboerderij ook een
eekhoorn springen in de zorgvuldig aange-
brachte groenstrook met hoge bomen.
De foto’s van gisteren, waarbij ook m’n
buurkindertjes hark en bezem mochten lenen
om er hun spel mee te spelen op het grasveldje voor de deur met een alles onder-bladerende bóóm zijn straks heel
bijzondere historische plaatjes geworden !!
Nog een geluk dat grootouders het vaak met
hun kleinkinderen het zich nog beter weten
te herinneren van hun eigen opvoeding en het al één generatie daarna ‘geoefend’ had-
den. Wie nog weet hóé het voélt trekt er
vandaag of morgenmiddag zeker even op UIT!
Reactie door Madelief — dinsdag 1 november 2005 @ 12.37 uur
‘quote’Verder mag de kinderopvang veel duurder worden en mogen ouders die beiden werken en hun kinderen overlaten aan zorginstellingen en kinderdagverblijven gestraft worden d.m.v. een hoge premie voor die opvang.’quote’
En hoe zit het dan met de alleenstaande ouders (veelal moeders)? Zo’n 300.000. Moeten die dan maar naar de sociale dienst gaan ofzo? Trouwens betalen tweeverdieners al een behoorlijke premie!
Reactie door Sannie — dinsdag 1 november 2005 @ 13.05 uur
@23/24 Bedankt voor je verhaal Paula en je link.
Doe rustig aan he!
Reactie door Gandalf — dinsdag 1 november 2005 @ 13.14 uur
@ 25 paula buisman
ik weet niet zeker of ik je e mail heb ik heb zo´n 6 of 7 e mail adressen over gehouden van de rooie kater.
volgems mij staat daar niets met paula of buisman bij.
ik vind het vorigs wel erg knap, dat je zo bent als je nu bent ook al omdat het niet mee valt om te strijden om meerdere fronten te gelijk.
ik lees je stukjes graag omdat het eerlijk is.
ik moet er nu nog elke dag ervan profiteren dat mijn ouders zulke goede opvoeders waren.
ik heb mij zelf groot gebracht.
heb dan ook veel meegemaakt, nu is het rustig
pa is dood en ma zit in een rolstoel dus daar hebben we niet veel aan meer.
alle 2 kunnen geen antwoorden meer geven.
maar goed ik ben niet zielig hoor, totaal niet.
er zijn altijd mensen die het moeilijker hebben al ik.
Reactie door kan je er tegen — dinsdag 1 november 2005 @ 16.26 uur
(28) Ik zal het zeker rustig aan doen Gandalf.
Reactie door Paula Buisman — dinsdag 1 november 2005 @ 16.34 uur
(29) Kan je er tegen.
Wil je mijn mail adres hebben dan kan je dit denk ik ook vragen bij Jan Marijnissen.
Of bij Lydia die ken je ook nog van de Rooie Kater. Lydia heeft mijn mail adres ook.
Het valt zeker niet mee om te strijden tegen meerdere fronten tegelijk.
Maar ik denk er dan aan dat ook al heb ik een zwaar leven gehad tot nu toe met veel elende. Het is niet voor niets dat dit op mijn weg is gekomen.
Ik zie het als een rijke levenservaring waar ik iets mee mag doen.
Ik kan er mischien andere mensen mee tot steun zijn. Zo probeer ik er tegen aan te kijken. Zo wil ik er tegen aan kijken.
Reactie door Paula Buisman — dinsdag 1 november 2005 @ 16.48 uur
Even een reactie op Paula… Je hebt helemaal gelijk, jeugdzorg is ontzettend slecht. Heb ook heel wat meegemaakt met het dochtertje van mijn vriend en zijn ex, maar vind het wat te persoonlijk om hier op te zetten. Wij dachten dat we er goed aan deden om de jeugdzorg in te schakelen omdat ze bij zijn ex zwaar verwaarloosd werd. Heel fout gedacht, want wat zijn wij er mee opgeschoten?? Nog verder van huis… Bedankt jeugdzorg voor de goede zorgen, voor de moeder!!!
Reactie door Helga — zaterdag 26 november 2005 @ 7.56 uur
(33) Helga, sorry voor de veel te late reactie van mij. Ik hoop dat deze reactie toch nog geplaatst word.
Ik vind je reactie heel begripvol en heel fijn.
Ik ben ondertussen begonnen met een eigen weblog waar op den duur meer hierover geschreven zal worden. Ik heb er al één log over geschreven.
Ik vind het erg rot dat ik niet eerder reageerde mischien lees je dit nu toch nog.
Dapper dat je geschreven hebt over het volgende:
Heb ook heel wat meegemaakt met het dochtertje van mijn vriend en zijn ex, maar vind het wat te persoonlijk om hier op te zetten. Wij dachten dat we er goed aan deden om de jeugdzorg in te schakelen omdat ze bij zijn ex zwaar verwaarloosd werd. Heel fout gedacht, want wat zijn wij er mee opgeschoten?? Nog verder van huis…
~Hoe gaat het nu met het dochtertje van je vriend?
Als je wilt kan je via mijn weblog contact met me opnemen.
Reactie door Paula Buisman — zondag 4 juni 2006 @ 23.27 uur
lieve Paula
i kwou ff zeggen dat ik je een ontzettende dappere vrouw vind,dat je zo voor je zoon ben gaan vechten,daar zal hij je later altijd dankbaar voor blijven,want kinderen horen gewoon bij hun eigen ouders,wat denken die hooghartige instanties wel niet??heb er zelf ook helaas mee te maken,maar ze zullen mij er niet onder krijgen,ook door de hulp van onze here Jezus,want Hij alleen is rechtvaardig,Halleluja
Reactie door Jeannet — zondag 23 juli 2006 @ 0.29 uur
Beste mensen,
Ik ben een beetje teleurgesteld dat ik lees dat jeugdzorg ontzettend slecht is in sommige mensen hun ogen. Ik ben het er absoluut niet mee eens. Ik vind dat mensen blij moeten zijn dat jeugdzorg en kinderbescherming bestaat en andere instellingen. Van dichtbij ben ik tegengekomen dat kinderen geestelijk mishandeld werden, ondervoed, baby’s die drugsverslaafd waren, alcohol verslaafd, moeders die zelfmoord wilden plegen en hun kinderen ook wilden vermoorden, kinderen met verrotte tanden, moeders die shizofreen waren en op dat moment niet voor hun kind konden zorgen of andere redenen waarom een moeder niet voor hun kind kon zorgen en ook wat niet meer verantwoord was en is het dan slecht dat de jeugdzorg die kinderen weghaald? Nee dat vind ik niet. Het moet wel heel raar lopen als een ouder uit de ouderlijke macht wordt gezet en als dat gebeurd dan is dat niet omdat de ouder zweetvoeten heeft, neem dat maar van mij aan. Ik vind dat er wat meer respect mag zijn voor jeugdzorgmedewerkers mensen die bij de kinderbescherming werken en ook de crisisgezinnen. Die zorgen ervoor dat een kind niet in een kindertehuis terecht komt maar opgevangen wordt in een warm gezin. De crisisgezinnen doen het niet om de ouders te jennen nee die doen het juist voor het kind en de ouders. Wat een crisisgezin het liefst wil is dat het allemaal weer goed komt bij een gezin waar het wat minder gaat.
Dus mensen oordeel niet te snel.
Groetjes Jolanda
Reactie door Jolanda — woensdag 30 augustus 2006 @ 11.12 uur
ps. Denk er ook is over na dat er ook gewoon te weinig geld is voor deze instellingen. Ze roeien met de riemen die ze hebben.
Reactie door Jolanda — woensdag 30 augustus 2006 @ 11.13 uur
beste mensen
Jeugdzorg is een rotzooi.Kan er van mee spreken ,je hebt wel ook goede gezinsvoogdessen die alles voor je kind over hebben en die niet worden geplaatst maar die vind je vandaag de dag nog maar zelden.we waren van de jeugdzorg af,en omdat we in een nieuwe stad en een nieuwe straat kwamen wonen en een buur ons niet moet is die verhalen gaan vertellen aan jeugdzorg wat niet waar is,want wij woonden er nog maar net,we waren in de verbouwing bezig en ja hooor,we zagen weer ineens een opgedirkte zwangere koe die dacht eens over ons te kunnen regeren.en omdat we geen jeugdzorg nodig hadden werd al gauw een onderzoek ingesteld door de mafiazode rvk en alles stond zo negatief beschreven naar ons toe is dat zo ook doorgestuurd naar de rechtbank.Met de advokaat daar heen geweest want hoe kan dat nou had nog in july 2006 nazorg maar volgens de jeugdzorg hier was er ergere ruzies en vechten en eacalaties,zou ik aan bordeline moeten lijden en mijn man was te jong dus we moesten maar weer ots krijgenn want ik zou als moeder niet deugen en de stiefvader had mischien sexueel de kinderen misbruik,ook hadden ze een vermeende vermoedelijke mishandeling neergeschrijven dus een heel rapport vol negatieve aspecten.Tja en nu wacht ik op de uitslag van de rechtbank want ik heb niet om jeugdzorg gevraagt dat hebben de buren mischien wel nodig maar wij echt niet.Als het tegenvalt dan gaan we in hoger beroep want ik laat me niet door buren of wie dan ook zomaar voor niks weer jeugdzorg aansmeren want ik heb ze 10 jaar gehad,en alles is verkeerd gegaan.Het gaat niet in de belangen van de kinderen maar in hun belangen hoe houden we onze stichting in de lucht.Dus het is een en al maffiazode zou ik zeggen
Reactie door Anna — dinsdag 30 januari 2007 @ 8.58 uur
Beste jan
Ik zie dat deze pagina er al een lange tijd staat.
Maar ik kan je melden dat Jeugdzorg en de Raad voor de Kinderbescherming je totaal niet serieus nemen.
Als er in Nederland een moeder of een vader zijn kind vermoord wordt er achteraf actie ondernomen.
Verteld iedereen dat ze het officieel wel wisten maar niets deden. Het gevolg hiervan is wel dat ik mijn kinderen nu kwijt ben.
Doordat een ex de Raad meld dat als de moeder de kinderen niet krijgt zij zelfmoord pleegt en de kinderen meeneemt.
En dit gebeurd hier in Nederland het is een schande dat er niet beter gekeken wordt tewijl mijn kinderen dus veilig bij mij vandaan werden gehouden vermoorde een moeder haar zoontje terwijl haar dochter van dertien vertelde het niet naar zijn moeder te sturen dat weekend.
In wat voor wereld leven wij in een wereld van pure macht alleen hebben de verkeerde instanties al die macht.
Reactie door hennie — maandag 21 mei 2007 @ 22.09 uur
hier een reactie van sandra uit katwijk,aan alle lotgenoten;mijn zoontje(nu 4 bijna 5)=dan wel niet bij me weg gehaald maar gehouden,omdat ik in 10-2004 ingestort was,tegen mijn vader hadden ze verteld dat als ik opgeknapt was dat mijn zoontje gewoon weer terug zou komen. maar nu;26-09-2007 hebben ze van alles verzonnen,mijn zoontje heeft een vorm van autisme,heeft een gedragsstoornis en heeft;adhd.ik moet aantonen hoe hetis met mijn geestelijke gesteldheid,moet meewerken aan een forensisch extern gerechtelijk onderzoek, ik zie hem maar 1 keer in de 14 dagen 1,5 uur,onder begeleiding!!ik voel me als een crimineel behandeld,terwijl ik hem niets heb misdaan,alleen maar van hem gehouden, nog steeds natuurlijk heel veel,maar ik krijg geen informatie zoals;dossier,naam van de school om te informeren enz. ik heb er recht op. heb nog ouderelijke macht,en hij verblijft bij mijn neef en nicht. ik ben bang dat hij nooit meer bij me terug komt,want k ben een makkelijke prooi,alleenstaand geen moeder en geen verdere fam. en geen kennissen en vrienden.ben en ga niet zielig doen,want probeer alles wat in mijn mact ligt om mijn kind terug te krijgen,bij mij zijm moeder waar hij hoord op te groeien
reactie van sandra-woensdag 26 september 2007
;
Reactie door sandra geitebeek — woensdag 26 september 2007 @ 15.35 uur
ging Mijn zoontje 4 bijna 5 jaar =niet bij me weggehaalt maar wordt weggehouden,omdat het in oktober 2004 niet zo goed met me ging heeft mijn vader jeugdzorg gebeld ondanks alle waarschuwing, ze beloofde mijn vader dat als het weer goed met me ging mijn zoontje gewoon weer bij me terrug zou komen. maar achter onze rug om hebben ze een’zogenaamd’onderzoek laten instellen door de jeudbescherming naar de opvoedsituatie,maar die kennen ze helemaal niet er is nooit een melding geweest naar de meldpunt kindermisshandeling ze hebben niet eens met buren gepraat nu sept 2007 zit mijn zoontje bij mijn neef en nicht waar wel een keer BMK is geweest maar BMK is een onderdeel van BJZ dus zeiden ze dat hij een gedragsprobleem had en gingen gelijk onderzoeken aanvragen dit werdt uitgevoerd door pleegzorg in Alphen aan de rijn hij had ook ADHD en een vorm van autisme.ik zie mijn zoontje maar 1 keer in de 14 dagen anderhalf uur natuurlijk onder begeleiding.zegt ook papa en mama tegen mijn neef een nicht. ik krijg geen enkele informatie zoals copy van dossier naam adres van zijn school enz. zo kan ik wel een heel boek schrijven. terwijl ik niets heb gedaan. maar wil dolgraag mijn zoontje zelf opvoeden want ik ben zijn moeder die zielsveel van hem houd,maar zo ga ik net als vele andere langzaam maar zeker kapot.
Reactie door sandra — woensdag 26 september 2007 @ 17.52 uur
over jeugdzorg wil het volgebde kwijt
aangezien alle mensen niet weten wat er gebeurt met de kinderen van labiele ouders weten ze niet waar ze het over hebben
minister rouvoet wil het probleem ook niet inzien
als ze (jeugdzorg) de publicitijt ingaan met het wel en wee en hoe vooral buitelandse mensen ,met hun kinderen omgaan dan breekt de pleuris uit in nederland
wanneer grijpt de regering eens echt in hier in nederland ipv schijnheilig te doen
Reactie door john — zaterdag 27 oktober 2007 @ 18.35 uur
hallo
Hier een bericht van m,ij
Ik ben pleegmoeder en ik vind het erg dat een kind in nood zolang moet wachten op hulp
Eerst moet het bijna halfdood zijn en dan komt er pas hulp
In mijn geval krijgt de moeder steeds weer een kans
Het kind komt met een bloedneus terug en moeder zegt dat ze gevallen is
Zelf zegt ze dat haar moeder haar hard opp het hoofd slaat
Mopeder heeft ze ziekte van borderline
Dus eerst heel boos en dan schreeuwt ze dat ze je vermoord en dan weer overdreven aardig en kust ze iedereen Zelf heeft ze het niet in de gaten
Eindelijk wordt er nu ontheffing aan gevraagd en wordt ze moede r op afstand
Weet neit wat het betekend maar mijn pleegkindje is heel bang voor haar eigen moeder Wij trouwens ook
Als ze in de buurt komt verdwijnen mijn kinderen naar boven en ik ktrijg hartkloppingen
Ze mag nietmeer aan de deur komen door alle agressie die ze aan de deur uit schreeuwt
Eindelijk eindelijk dan ze wordt moeder op afstand en mag haar kindje niet meer zien
Alleen 1 of 2 keer per jaar onder streenge begeleiding
Ga me dus niet vertellen dat kinderen zomaar het huis uitgehaald worden
Ik heb meer pleegkinderen die bij de dood weggehaald zijn Veel te laat De ouders krijgen veel te veel kansen
hannie
Reactie door hanneke — woensdag 31 oktober 2007 @ 18.15 uur