Na drie maanden verplichte rust ben ik nu weer een maand in de running. Het is verbazingwekkend hoe snel je weer het gevoel hebt nooit weg te zijn geweest. Langzaamaan heb ik steeds meer hooi op de vork genomen. Als eerste begonnen met het weer bezoeken van het dagelijks bestuur, daarna veel gesprekken gevoerd om weer helemaal op de hoogte te geraken, toen een fractieweekend met alle Kamerleden en medewerkers, de partijraad, de start in de Kamer en als laatste ben ik van nu af aan ook weer aanwezig bij de vergaderingen van het partijbestuur. Met mijn lijf gaat het steeds beter, alleen ’s morgens ben ik een beetje een langzame starter.

Vorige week hadden we Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen. Allemaal voor mij voor de elfde keer. Het heeft iets van een ritueel, maar blijft toch altijd weer boeiend. Niet zo zeer de troonrede, want die heb ik al eerder – onder embargo – kunnen lezen, en hoewel men aangekondigd had dat het dit jaar een heel ander stuk zou zijn als andere jaren, was het toch weer erg saai en niet wervend. In ieder geval níet saai waren de Algemene Beschouwingen. De oppositie bestaande uit PvdA, GroenLinks, Christenunie en SP hebben gezamenlijk duidelijk aangetoond dat het in ons land, anders en beter kan. Alle vier partijen hadden om daarvoor het ultieme bewijs te leveren ook echt allemaal alternatieve begrotingen ingediend. Met ‘ultiem’ bedoel ik: wat is het antwoord op de vraag ‘Kan het socialer?’ maar dan wel met dezelfde aannames en uitgangspunten als het kabinet. Zelfs als je dat doet, blijkt het dus te kunnen.

Wouter Bos was ongekend fel in de richting van het kabinet en het CDA. Dat deed mij deugd. Zonder omhaal van woorden koos hij tegen het kabinet en voor de lijn die de SP al eerder had ingezet: de lijn van de directe confrontatie met het kabinet. Die lijn geeft maximale duidelijkheid, voor iedereen. Daarom is het zo opmerkelijk dat Wouter Bos nog steeds geen duidelijk antwoord geeft op de vraag: ‘Wouter, met wie kun je je PvdA-plannen het beste uitvoeren? Met het CDA, de VVD, of met de SP?’ Het is duidelijk dat Bos de optie van regeren met CDA en/of VVD open wil houden. Niet verstandig, want ik denk dat er een enorme wervingskracht uitgaat van een échte samenwerking en een écht programmatisch alternatief.

Deze column verscheen oktober 2005 in de Tribune

Reacties uitgeschakeld