Vier op de vijf Nederlanders heeft geen vertrouwen (meer) in dit kabinet. In de peilingen is dat terug te zien: Heeft de coalitie nog net 58 zetels, maar alleen al de linkse oppositie staat op 80 zetels. In Amsterdam waren 300.000 demonstranten.

En toch zegt het kabinet bij monde van vice-premier dat er door de vakbonden over alles gesproken kan worden met het kabinet, behalve over de toekomst van de WAO en het prepensioen.

Van wie is dit land? Van Zalm, Balkenende en De Geus, of van de burgers van dit land?

Veel zaken zijn de afgelopen jaren afgebroken op het gebied van de sociale zekerheid. Maar daar is het niet bij gebleven. Ook de hele publieke sector heeft ’n hoge prijs betaald. Onderwijs, zorg en openbaar vervoer staan er slecht voor. Dat is niet de erfenis van Balkenende maar van Paars. Al ruim tien jaar wordt er in ons land ’n beleid gevoerd dat het vertrouwen van mensen in de overheid, de politiek en de samenleving ondermijnd. Dat heeft vergaande gevolgen. Mensen die hun vertrouwen verliezen in hun omgeving trekken zich terug en ontwikkelen ’n cultuur van wegkijken in plaats van dat ze aanpakken. Juist in ’n periode van economische neergang moet je mensen vertrouwen geven.

We staan nu aan het begin van ’n omslag. De demonstratie van 2 oktober heeft velen weer moed gegeven. We kúnnen nog wat in ons land.

Ik merk steeds vaker om me heen dat mensen de zwartgalligheid van kabinet en coalitie meer dan zat zijn.

Mensen willen het land weer opbouwen in plaats van steeds verder afbreken.

Mensen willen bijdragen aan iets dat groter is dan zijzelf in plaats van het leven verengen tot alleen eigen belang.

Mensen willen weer investeren in wat van ons allemaal is in plaats van zorg en onderwijs verder te laten verpieteren.

Mensen willen optimisme in plaats van pessimisme.

Het kabinet maakt van ons land ’n plaats waar zuurheid, bekrompenheid en treurigheid de norm zijn. Ik wil de zaken niet bij het oude laten. Integendeel. De SP is immers de vleesgeworden veràndering. Maar ik wil mijn energie gebruiken om recht te doen aan wat mensen zijn en willen.

Daarom: Een mens is een sociaal wezen. Dus: Handel daarnaar.

De mens is vaak afhankelijk van de omstandigheden, maak de omstandigheden dan ook menselijk.

Het loont om hieraan te werken.

Het loont om èn te werken aan het vertrek van dit kabinet èn aan de ontwikkeling van ’n alternatief.

Deze column verscheen oktober 2004 in de Tribune

Reacties uitgeschakeld