Column uitgesproken tijdens politiek café Zout,
Oss, 9 mei 2004
Er wordt in de politiek en in de media vaak gesproken over zaken die ons land bedreigen.
De één ziet de verrechtsing als het grootste gevaar.
Een ander is bang voor een groeiende invloed van de Islam.
Weer een ander vreest een verder verval van normen en waarden.
Zelf heb ik het liever over oplossingen dan over problemen. Ik zou ook graag zien dat het publieke debat in Nederland wat vaker over oplossingen ging en wat we kunnen verbeteren in plaats van over wat we allemaal níet kunnen.
Maar als mij wordt gevraagd wat ik tegenwoordig als een van de grootste bedreigingen ervaar, dan antwoord ik: onverschilligheid. Een groeiend gebrek aan betrokkenheid. Ik noem dat wel de cultuur van het wegkijken.
Natuurlijk kan ik daar een lange klaagzang over houden, maar ik denk dat juist u, hier aanwezig, donders goed begrijpt wat ik bedoel.
U bent in ruime meerderheid betrokken bij de medemens en de wereld om u heen, en weet wat er leeft onder de mensen. Daarom bent u vandaag ook hier.
Ik ben er trots op dat de SP – zeker in Oss – zich niet neerlegt bij de cultuur van wegkijken, maar zelf met ideeën komt om dit fenomeen te bestrijden.
Democratie ís niet één maal in de vier jaar je stem uitbrengen. Democratie verlangt permanente betrokkenheid van actieve, geïnteresseerde burgers.
De democratie en het bestuur overlaten aan professionele politici, en hen alleen, is het beste recept voor veel bureaucratie en slechte beslissingen.
Maar voor veel mensen is het uitbrengen van die stem zelfs al te veel gevraagd.
Berucht in dit verband zijn de Europese verkiezingen.
De laatste keer kwam nog niet één op de drie mensen stemmen!
Dat is veel te weinig, en dat vinden we allemaal.
Je kan veel kritiek hebben op Europa: als SP hebben we dat zeker.
Maar dat poetst niet weg dat Europa steeds belangrijker ons wordt… ook voor ons.
Of je dat nu wilt of niet.
Alle politieke partijen, alle politici maken zich daarom druk over de steeds lagere opkomst. Trouwens niet alleen bij Europese verkiezingen.
Over het algemeen geldt dat van de ouderen twee-derde gaat stemmen,
Van de jongeren blijft twee-derde thuis.
Maar wat doen we eraan?
Weer een miljoenenverslindende overheidscampagne?
Nee, die wordt net zo weinig effectief als de vorige.
Kan er dan niets beters worden bedacht om de betrokkenheid te vergroten en de opkomst te bevorderen?
Jazeker wel!
Omdat ik de democratie en dus ook verkiezingen belangrijk vind, én omdat ik van uitdagingen hou, heb ik de afdeling Oss – mijn woonplaats immers – voorgesteld om ’n campagne te starten om de opkomst fors omhoog te krijgen.
Mijn voorstel viel in goede aarde.
We hebben een avond rond de tafel gezeten,
En binnen ’n paar uur hadden we ’n heel plan om….
…om op 10 juni een Europees record te vestigen.
Oss moet de stad worden met de grootste, percentuele opkomststijging van heel Europa. Dit onder het motto: Oss wint de EK!
We hebben het college van B en W, de andere politieke partijen, maatschappelijke organisaties en sportclubs gevraagd mee te doen.
Naast huis-aan-huisbezoek staan ook een popconcert, ’n speciale website, ’n markt in het centrum, loterijen en nog veel meer op stapel. Mensen die gaan stemmen krijgen een lot waarmee ze kans maken op ’n ‘weekendje Londen’.
In de buurt met de hoogste opkomst wordt de voetbalwedstrijd Duitsland – Nederland (15 juni) in ’n speciaal stadionnetje op een levensgroot scherm geprojecteerd.
‘Er gaat geen hond stemmen….?’ Daar gaan we wat aan doen.
Elke hond die mee komt stemmen krijgt ’n kluif.
Ik hoop écht dat het ’n succes wordt:
In het belang van de democratie!
Daarom daag ik hier vandaag alle andere fractievoorzitters in Eerste en Tweede Kamer – en alle andere politici – uit om de handschoen op te pakken en in hun woonplaats hetzelfde te doen.
Jan Peter in Capelle
Wouter, Femke en Boris (nee, niet die van Idols) in Amsterdam
Maxime Verhagen in Voorburg.
Jozias van Aartsen in Den Haag.
En Mat Herben in Linschoten.
Stop met klagen over de lage opkomst, maar dóe er wat aan,
en ga met Oss de strijd aan.
Klaag niet langer over een lage opkomst en een gebrek aan betrokkenheid.
Laat zien dat je bereid bent zelf de handen uit de mouwen te steken om problemen niet alleen te benoemen, maar ook op te lossen. Te beginnen in je eigen omgeving.
Ook voor jullie geldt, zo goed als voor ieder ander: de strijd tegen onverschilligheid kunnen we winnen, door bij onszelf te beginnen.
Maar… Oss wint de EK!
Reacties uitgeschakeld