Toespraak op de Manifestatie tegen de aanschaf van JSF-straaljagers
Den Haag, 30 maart 2002

Beste mensen,
Aanstaande dinsdag is het de eerste keer dat de Tweede Kamer zal spreken over de JSF.
Tot nu toe hebben alle gesprekken achter gesloten deuren plaats gevonden.
In het kabinet, in de fracties, en tussen de paarse fracties en het kabinet.

Onze volksvertegenwoordiging zit in de Eerste Kamer en de Tweede Kamer, maar onder Paars zijn alle belangrijke beslissingen genomen in de Achterkamer.
We zagen dat bij de nieuwe Vreemdelingenwet; bij de Betuwelijn; bij de afbraak van de sociale zekerheid; bij het besluit de elektriciteitsvoorziening te privatiseren; en bij de besluiten Kosovo en Afghanistan te gaan bombarderen.

We zien het nu weer, nu het gaat over de aanschaf van een nieuwe straaljager voor de Luchtmacht.

De lobby van de Amerikanen, van de Luchtmacht en van Stork en Philips heeft zijn uitwerking niet gemist.
Het militair-industrieel complex dáár (in Amerika) en híer bestaat nog steeds.

Dankzij hen komen er steeds weer nóg nieuwere, nóg geavanceerdere wapens op de markt,
met nóg meer vernietigingskracht,
met nóg meer ellende voor onschuldige burgers,
maar ook….met steeds meer winst voor de makers ervan.

Wij willen dat deze waanzin stopt!

Wij willen geen Joint strike fighter!
Wij willen Joint Saving Freedom!
Voor iedereen!

In de afgelopen jaren is het aantal mensen dat moet rondkomen van minder dan 1 dollar per dag verder gestegen naar 1,2 miljard mensen.
Dagelijks sterven er 40.000 kinderen omdat ze te weinig voedsel krijgen, of omdat er geen schoon drinkwater voor hen is.

Wanneer beseffen de machthebbers van deze wereld dat globalisering níet betekent dat je straffeloos de armen van hun laatste bezittingen kunt beroven?

In ónze ogen betekent globalisering dat je beseft dat deze wereld is als een huis: We wonen allemaal sámen in dat huis.
En dan is het onverdraaglijk dat in de kelders van dat huis miljoenen en miljoenen mensen creperen, terwijl in het rijke Westen de meeste mensen in weelde leven;
in zóveel weelde dat de angst om iets van die weelde te moeten delen, leidt tot het idee dat we ons militair moeten beschermen.

Want laten we wel wezen: Wáár is die vijand die wij met de JSF moeten vernietigen?
De Koude Oorlog kwam ruim tien jaar geleden al ten einde.
Nu wordt het internationaal terrorisme genoemd als dé vijand.

Maar kunnen we het terrorisme te boven komen met tegenterreur?
Laten juist de ontwikkelingen in het Midden-Oosten niet al tientallen jaren zien dat er zonder rechtvaardigheid nóóit veiligheid kan bestaan?
Zien wij juist niet dat een politiek van ‘oog om oog’ iederéén blind maakt?

Terrorisme groeit op de bodem die een mengeling is van frustratie, ellende en bovenal gebrek aan hoop op een betere toekomst.
Laten we dáár wat aan doen in plaats van geld te storten op de rekeningen van de aandeelhouders van de wapenindustrie!

Beste mensen,
Wij willen geen JSF in ons land omdat er geen enkele militaire noodzaak voor is.
Wij willen geen JSF in ons land omdat de toys for the boys, de F16′s, nog vele jaren mee kunnen.
Wij willen zeker geen JSF omdat het goed zou zijn voor de Nederlandse economie.

Wij vinden het creëren van banen iets anders dan meewerken aan massavernietigingswapens.

Ik zeg tegen het kabinet:
Máák maar banen! In de gezondheidszorg, in het onderwijs.
Zorg maar voor meer toezicht op straat.
Zorg maar dat de mensen die dit land hebben opgebouwd en nu in verzorgingshuizen en verpleeghuizen wonen, beter behandeld worden omdat er meer mensen zijn om daar voor te zorgen dan nu.
Zorg maar dat kinderen niet meer van school naar huis gestuurd hoeven te worden omdat er geen leerkrachten zijn! Zorg maar voor meer leraren!

Maar kom ons níet aan met het verhaal dat die JSF zo aantrekkelijk is omdat we jarenlang 1000 man aan het werk kunnen houden bij Stork en Philips.
Want, dit is een huichelachtig argument.

Ten eerste: vraagstukken van leven en dood zijn van een andere orde dan 1000 banen meer of minder;
Ten tweede: Philips heeft de afgelopen jaren duizenden banen overgeplaatst naar lage lonenlanden. Wat deed de regering daar dan tegen?
Ten derde: de afgelopen jaren hebben we van de bedrijven niets anders te horen gekregen dan: We kunnen niet aan mensen komen! Werkgelegenheid is nu zeker niet onze grootste zorg.

Beste mensen,
Ik ben teleurgesteld in de vakbonden op dit punt.
Ik vind dat zij zich te makkelijk voor het karretje van Stork en Philips hebben laten spannen.
Daarom heb ik de volgende oproep aan de vakbonden:
Kom bij zinnen! Realiseer je dat de vakbonden traditioneel behoren tot het linkse kamp en zeker níet tot het kamp van de wapenindustrie.

Bondgenoten, laten we snel weer Bondgenoten worden.
Vraagstukken van oorlog en vrede zijn ook júllie pakkie-an!

Beste mensen,
Graag wil ik vanaf deze plek een compliment maken aan het adres van de leden van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer die zich nu inzetten voor de strijd tégen deze nieuwe bommenwerpers.

Zij trotseren de druk vanuit het kabinet en in het bijzonder die van MP Kok, de man die twintig jaar geleden nog zei: ‘Het is onduldbaar dat onbeschrijflijk grote bedragen worden uitgegeven aan het meest ingenieuze wapentuig’.
Ik roep hen op hun rug recht te houden, kost wat kost.

Als de PvdA meedoet dan komen die straaljagers er niet.
Melkert en andere PvdA’ers wordt wakker!
En wijs de JSF af!
Laat de letters P v d A nu staan voor:
De Partij van de Afwijzing!

Beste mensen,
In Nederland ontstaat het beeld alsof er nog slechts een keuze bestaat tussen Paars en Pimpelpaars.

Vandaag, hier op dit Plein laten we zien dat er in ons land ook nog een ánder, línks, vredelievend geluid bestaat.

Een geluid dat zal aanzwellen tot een schreeuw,
Een schreeuw tégen de oorzaken van militaire conflicten;
Een schreeuw tégen een zinloze bewapeningswedloop;
Een schreeuw tégen de JSF!
Een schreeuw vóór een eerlijke globalisering!

Reacties uitgeschakeld