‘Waarom moet ons land sneller gaan met de liberalisering van de handel in gas en de privatisering van het leidingnet dan Europa? Waarom wilt u roomser zijn dan de paus? Waarom liberaler dan Bolkestein?’ vroeg ik aan de minister van Economische Zaken, Annemarie Jorritsma tijdens de behandeling van de Gaswet. ‘Europa wil dat in 2007 33 procent van de gasmarkt is overgegaan in handen van de markt. Volgt u mij bij de volgende rekensom alstublieft. U wilt geen 33 procent liberalisering maar 100 procent. U bent dus driemaal liberaler dan Europa. U wilt het niet per 2007, maar per 2004: u bent dus zes maal liberaler dan Europa!’ vervolgde ik.

Afgelopen week sprak de Tweede Kamer over de nieuwe, paarse Gaswet. Nadat eerder de elektriciteitsvoorziening en de daarbij behorende infrastructuur werd geprivatiseerd, was nu de gasvoorziening aan de beurt.
‘If it ain’t broken, don’t fix it,’ zeggen de Amerikanen. Ofwel: ‘Als het goed is, is het goed.’ Zo niet in Nederland en Europa. Wie heeft er ooit geklaagd over de gasvoorziening in ons land? De calorische waarde is prima, de prijzen zijn laag in vergelijking met de omringende landen, de leveringszekerheid is 100 procent. Het is dus goed. Maar PvdA, VVD, D66 en het CDA vinden dat desalniettemin de gasmarkt object van winstbejag moet worden. Er moet concurrentie komen in de gasvoorziening. Hoe bedenk je ‘t?
‘Wat zijn nou de voordelen?’ vroeg ik de minister. ‘Nou,’ antwoordde ze, ‘je kan overgaan op pre-pay bijvoorbeeld en de mensen kunnen eisen dat zij hun rekeningen in een groter lettertype krijgen, of misschien wel in braille. Kortom: de service zal toenemen.’
Nogmaals: Hoe bedenk je ‘t?

Deze column verscheen april 2004 in de Tribune

Reacties uitgeschakeld