Velen verliezen uit het oog dat de SP nog een jonge, nieuwe partij is, eigenlijk een partij in opbouw. De laatste jaren zijn tumultueus geweest. Het ledental groeide spectaculair, net als het aantal afdelingen. We kregen voor het eerst vertegenwoordigingen in Eerste en Tweede Kamer en Provinciale Staten, we kregen er heel veel nieuwe raadsleden bij. De SP is al lang geen “kleine splinterpartij” meer. Maar niet alleen deze groei, ook de ontwikkelingen in politiek en samenleving, nationaal en internationaal, maken dat we eens goed naar onze organisatie in al zijn facetten moeten kijken. En dat gaan we dan ook doen.

Op 1 mei volgend jaar heeft de partij zijn eerstvolgende congres. De voorbereidingen zijn reeds begonnen. Leden van het Dagelijks Bestuur gaan de komende weken allemaal het land in om te praten met afdelingen. In september en oktober hebben we overal in het land conferenties met onze kaderleden. Er komen discussiestukken over de afgelopen jaren, een beoordeling van de staat van samenleving en partij, en tot slot een stuk dat handelt over onze taken en plannen voor de komende jaren. Dat alles met maar één doel: De SP politiek, ideologisch en organisatorisch klaar maken voor de volgende eeuw en verdere groei. Congressen bij de SP lijken veel op een grote onderhoudsbeurt. Alle vanzelfsprekendheden zijn dan een paar maanden niet meer zo vanzelfsprekend, alle afspraken en opvattingen worden nog eens uitvoerig onder de loep genomen. De besluiten op het congres van 1 mei 1999 zullen beslissend zijn voor de verdere opbouw van de SP en het socialisme in ons land. Hoe meer mensen er meedoen, hoe beter.
U bent van harte uitgenodigd.

Deze column verscheen juli 1998 in de Tribune

Reacties uitgeschakeld