De journalisten Braam en Ülger laten in hun boek over de Grijze Wolven zien, hoe deze rechtsextreme Turkse organisatie in opmars is in ons land. De opvattingen van deze organisatie slaan vooral aan bij een groep uiterst ontevreden en teleurgestelde Turkse jongeren, die geen perspectief meer zien. De Grijze Wolven spelen met hun verheerlijking van de Turkse Übermensch geraffineerd in op dit groeiende ongenoegen. Zij profiteren van het falende integratiebeleid. Zij wijzen op de Nederlandse “arrogantie en slechtheid” en benadrukken de vermeende superioriteit van het Turkse volk.

De tweedeling in ons land slaat met name hard toe bij allochtonen. Op de arbeidsmarkt zijn ze vaak kansloos, ze zitten op de mindere scholen, wonen in de slechtere wijken en zijn zwaar oververtegenwoordigd in de armoede- en criminaliteitsstatistieken.
Wie de integratie serieus wil bevorderen, móet de sociale en etnische segregatie stoppen. Als we de uitzichtloosheid van velen uit deze bevolkingsgroep niet kunnen vervangen door toekomstperspectief, doen we hen onrecht en zijn we gezamenlijk verantwoordelijk voor de voedingsbodem waarop rechtsextremisme – van Nederlandse én Turkse origine – kan en zal gedijen. Er tikt een tijdbom. Er is geen tijd meer voor het uitproberen van halve maatregelen. Er moet een spreidingsbeleid komen en bedrijven moeten worden gedwongen een bijdrage te leveren aan het oplossen van de problemen.

De gebrekkige integratie en de toenemende segregatie is een van de grootste maatschappelijk problemen. Daarom is de tijd meer dan rijp voor een parlementaire enquête naar alle aspecten van het minderhedenvraagstuk. Zodat er alternatieven kunnen worden geformuleerd én uitgevoerd.

Deze column verscheen november 1997 in de Tribune

Reacties uitgeschakeld